قالب بندی خانه ها در اکسل

در Excel این توانایی را داریم که قالب بندی یا فرمت یک سلول را تغییر داده و فرمت آن سلول را مثلاً تاریخ یا درصد یا زمان یا متن یا.... کنیم. همچنین می توانیم دور سلول کادر بیاندازیم یا رنگ زمینه آنرا عوض کنیم. برای قالب بندی خانه ها در Excel مراحل زیر را طی می کنیم:

روش اول:

1- انتخاب منوی Format
2- انتخاب گزینه Cells

روش دوم:

بر روی خانه های مورد نظرکلیک راست کرده و گزینه Format Cells را انتخاب می کنیم.
با اجرای یکی ازسه روش بالا پنجره ای باز می شود که دارای Tab های زیر است:

روش سوم:

فشردن کلیدهای ctrl +1

الف - Number:

توسط این Tab می توانیم نوع اطلاعات ورودی را تعیین کنیم. این Tab شامل گزینه های زیر می باشد:
- Sample: هر فرمتی را که انتخاب کنیم، بر روی محتوای سلول انتخابی نمایش می دهد.
- Category: در این قسمت نوع داده را مشخص می کنیم که شامل انواع زیر می باشد:

1- General: این گزینه عددها را به صورت رشته ای از رقمهای متوالی و بدون هر گونه قالب بندی نشان می دهد. و اگر عددی در سلول جا نشودآنرا به صورت نمایی نشان می دهد.

2- Number: مقادیر را بصورت رشته ای از رقمهای متوالی نشان می دهد. در این حالت اگر عدد در سلول نگنجد سلول بزرگتر می شود. همچنین در این قسمت می توانیم تنظیمات زیر را انجام دهیم:
- Decimal Places: در این قسمت می توانیم تعداد ارقام بعد از اعشار را تعیین کنیم.
- Negative Number: در این حالت می توانیم مشخص کنیم که عدد منفی به همان صورت نشان داده شود یا به رنگ قرمز یا سیاه با علامت منفی نشان داده شود. یا به رنگ قرمز بدون علامت منفی نشان داده شود. (توجه داشته باشید که این گزینه فقط روی اعداد منفی عمل می کند.)
- Use 1000 Separator: اگر در کنار بگذاریم اعداد را سه رقم، سه رقم از سمت راست جدا کرده و علامت (،)این گزینه می گذارد.

3- Currency: مقادیر را همراه با سمبل پول رایج نشان می دهد. در این حالت می توان تنظیمات زیر را انجام داد:
- Symbol: نوع واحد پول را مشخص می کنید. در این قسمت واحد پول کشورهای مختلف نمایش داده شده و می توانیم واحد دلخواه خود را انتخاب کنیم.
- Negative Number: اعداد منفی چطور نمایش داده شوند.

4- Accounting: مانند حالت Currency است. این قالب بندی، قالب بندی حسابداری می باشد و علامت پولی در منتهاالهیه سمت چپ آن نوشته می شود.

5- Date: تاریخ را با قالب بندی خاص تاریخ نشان می دهد. و ما می توانیم انواع قالب بندی های تاریخ را دیده و انتخاب کنیم. مثلاً مدلی را انتخاب کنیم که فقط روز و ماه را نشان دهد. و یا مدلی را انتخاب کنیم که روز را به عدد و ماه را به حروف نشان دهد.

6- Time: زمان را با قالب بندی های خاص زمان نشان می دهد. انواع قالب زمانی در این قسمت وجود دارند. ما می توانیم مدلی را انتخاب کنیم که ساعت را از 1 تا 12 با برچسب صبح و بعد از ظهر نمایش دهد و یا مدلی را انتخاب کنیم که ساعت را از 1 تا 24 نمایش دهد. و یا....

7- Percentage: عددها را همراه با علامت درصد نشان می دهد.

نکته
در تمام قالب بندی ها بجز Percentage فرقی نمی کند که ابتدا اطلاعات را در سلول وارد کنیم یا اول قالب بندی را تنظیم کنیم. ولی در حالت Percentage اگر ابتدا عدد را نوشته و سپس فرمت را Percentage کنیم، عدد را در 100 ضرب می کند. ولی اگر ابتدا فرمت را Percentage کنیم، و بعد عدد را بنویسیم، تغییری در عدد نمی دهد.

8- Fraction: مقادیر را بصورت عدد صحیح نشان می دهد که بدنبال آن نزدیک ترین کسر به مقدار واقعی ظاهر می شود. برای نوشتن یک عدد مخلوط کافی است ابتدا قسمت صحیح را نوشته سپس یک فاصله بدهیم و بعد صورت کسر را نوشته و بعد علامت (/) را بگذاریم و بعد مخرج کسر را بنویسیم. اگر عدد 6 5/10 را بنویسیم، پس از Enter کردن مقدار سلول 6 1/2 می شود. اگر بخواهیم همان مقدار اولیه باقی بماند، کافی است، در قسمت Fraction مقدار 3/10 را انتخاب کنیم. در این حالت نگاه می کند ببیند مخرج اصلی باید درچند ضرب شود تا مخرج انتخابی شود سپس صورت را هم در همان عدد ضرب می کند.

9- Scientific: مقادیر را با قالب بندی علمی نشان می دهد.

10- Text: مقادیر را به همان صورتی که وارد شده اند نشان می دهد. اگر فرمولی را به صورت متن قالب بندی کرده باشیم، Excel آن را به صورت متن نشان می دهد و مقادیر آنرا محاسبه نمی کند.
(کاردرکارگاه 7 تمرین 8 تا 13)

11- Special: مقادیر را با استفاده از قواعد قالب بندی خاص (مانند کد پستی، کد پستی به اضافه چهار رقم، یا شماره تلفن، شماره تامین اجتماعی) نشان می دهد. مثلاً اگر در یک سلول یک شماره تلفن (در حالت 10 رقمی) تایپ کنیم، با انتخاب این فرمت به صورت قالب بندی تلفن در می آید. مثلاً اگر شماره IT (3116681184) را وارد می کنیم، به فرمت تلفن در آمده (1184-668 (311)) و می فهمیم که 311 کد شهرستان، 668 کد محله و 1184 شماره تلفن IT می باشد.

12- Custom: برای ایجاد یک قالب بندی جدید از این گزینه استفاده می کنیم که خارج از بحث ما می باشد.

ب- Alignment:

توسط این Tab می توانیم جهت قرار گرفتن اطلاعات در سلول را تعیین کنیم. این Tab شامل قسمتهای زیر است:
1- Horizontal: محل قرار گرفتن افقی متن را تعیین می کند. این قسمت شامل گزینه های زیر است:
• General: هم ترازی پیش فرض
• Left: هم ترازی داده ها را به سمت چپ (استفاده برای ارقام)
• Center: هم ترازی داده ها در مرکز
• Right: هم ترازی داده ها به سمت راست (برای متون)
• Fill: تمام سلول را با متنی که در آن نوشته شده است، پر می کند.
• Justify: یک تراز مناسب برای سلول در نظر می گیرد. معمولاً برای زمانی است که اطلاعات در سلول نگنجد.
• Center Across Selection: وسط متن را در وسط سلولهای انتخابی می گذارد.

2- Vertical: محل قرار گرفتن اطلاعات را بطور عمودی تنظیم می کند. این گزینه شامل قسمتهای زیر است:
• Bottom: هم ترازی داده ها در پایین سلول
• Top: هم ترازی داده ها در بالای سلول
• Center: هم ترازی داده ها در وسط یا مرکز سلول
• Justify: داده ها در داخل سلول هم تراز می شوند. (بدین معنی که داده ها در داخل سلول بصورت مساوی جاسازی می شوند. مانند متون موجود در روزنامه ها)

3- Orientation: شامل قسمتهای زیر است:

• زاویه متن را نسبت به افق بوسیله ماوس می توان تعیین کرد.
• Degrees: زاویه متن را نسبت به افق بوسیله تایپ زاویه یا با کلید های Increase و Decrease تعیین کرد.

4- Text Control: شامل قسمتهای زیر است:

• Wrap Text: اگر اندازه متن بیشتر از سلول باشد توسط این گزینه می توان آنرا شکست. در نتیجه ارتفاع سطر افزایش می یابد.
• Shrink to Fit: اگر اندازه متن از سلول بیشتر باشد با انتخاب این گزینه متن به اندازه ای کوچک می شود که در داخل سلول بگنجد.
• Merge Cells: اگر اندازه متن از سلول بیشتر باشد می توان سلولهایی را که متن اشغال کرده را انتخاب نمود و سپس در کنار این گزینه تیک زد. این عمل باعث می شود که این سلول ها بهم پیوسته و یک سلول شوند.

ج- Font:

توسط این قسمت می توان نوع خط، اندازه، رنگ و... خطوط را تعیین نمود. این Tab شامل گزینه های زیر است:

1- Font: در این قسمت نوع خط را تعیین می کنیم.
2- Font Style: در این قسمت می توانیم تعیین کنیم که خط کج (Italic) یا تو پر(Bold) یا کج و تو پر (Bold Italic) و یا معمولی (Regular) باشد.
3- Size: در این قسمت سایز قلم را تعیین می کنیم.
4- Underline: در این قسمت می توانیم تعیین کنیم که زیر متن خط کشیده شود یا نه. و نوع خط را تعیین می کنیم.
• None: خط نمیکشد.
• Single: خط تکی زیر متن میکشد.
• Double: دو خطی زیر متن میکشد.
• Single Accounting: تک خط زیر کشیده ترین حرف کشیده می شود.(یعنی تمام حروف بالای خط نوشته می شوند.)
• Double Accounting: دو خطی زیر تمام حروف و زیر کشیده ترین حرف کشیده می شود.

5- Color: در این قسمت رنگ خطوط را متن را تعیین می کنیم.

6- Effect: شامل قسمتهای زیر است:
• Strike Through: بر روی متن خط میکشد.
• Super Script: برای بالا نویسی استفاده می شود. اگر بخواهیم A2 بنویسیم کافی است A2 را نوشته. سپس 2 را انتخاب کنیم و این گزینه را فعال کنیم.
• Sub Script: برای زیر نویسی استفاده می شود.

7- Preview: پیش نمایشی از انتخابات را نشان می دهد.
د- Border: توسط این Tab می توانیم حاشیه بندی انجام دهیم. که شامل قسمتهای زیر است:
1- Style: در این قسمت نوع خط حاشیه را مشخص می کنیم.
2- Color: در این قسمت رنگ حاشیه را مشخص می کنیم.
3- Presets: در این قسمت محل خطوط را مشخص می کنیم.
• None: حاشیه نمیگدارد.
• Outline: دور سلولها حاشیه می گذارد.
• Inside: داخل سلولهای انتخابی را حاشیه می گذارد.
4- Border: در این قسمت می توانیم تعیین کنیم که کدام قسمت از سلول حاشیه داشته باشد. نیز می توانیم تعیین کنیم که فقط سمت چپ سلول خط بیفتد و یا فقط بالا و یا پایین سلول حاشیه داشته باشد.

نکته
برای انداختن حاشیه در اکسل ابتدا رنگ و نوع خط را تعیین می کنیم و سپس بر روی Icon های مورد نیاز برای افتادن حاشیه Click می کنیم.
ه - Patterns: در این قسمت می توانیم رنگ زمینه را تعیین کنیم. که شامل گزینه های زیر است:
• Color: در این قسمت رنگ مورد نظر را انتخاب می کنیم.
• Pattern: در این قسمت می توانیم از الگوها (هاشورها) استفاده کنیم. همچنین رنگ هاشور را تعیین کنیم.

حذف قالب بندی سلولها:

همانطور که در فصل سوم گفته شد برای پاک کردن قالب بندی سلول کافی است سلول یا سلولهای مورد نظر را انتخاب کرده سپس از منوی Edit زیر منوی Clear، گزینه Formatting را انتخاب می کنیم.

توسط این دستور می توانیم اعمال ریاضی، منطقی و دیگر توابع را بر روی داده ها داشته باشیم. برای استفاده از توابع به یکی از روشهای زیر عمل می کنیم:

روش اول:

1- بر روی Paste Function , Icon ()کلیک می کنیم.
2- در پنجره باز شده در قسمت Function Category نوع تابع را مشخص می کنیم. کلیه توابع در 8 دسته طبقه بندی شده اند. در دسته All همه توابع قرار دارند و در دسته Most Recently Used توابعی که به تازگی از آنها استفاده شده است قرار دارند. اگر گروه تابع را ندانیم می توانیم آنرا در All پیدا کنیم.
3- در قسمت Function name تابع را مشخص می کنیم.
4- در پنجره ای که باز می شود به دو طریق می توانیم عمل کنیم:

الف: در کادر Number 1،محدوده آدرس اعداد را وارد کنیم. برای وارد کردن محدوده آدرس کافی است ابتدا آدرس اولین خانه محدوده را وارد کرده سپس عملگر آدرس (:) را تایپ کنیم و بعد آدرس آخرین سلول محدوده را وارد کنیم. همچنین می توانیم بر روی Collapse Dialog این کادر کلیک کرده و محدوده را با Drag انتخاب کنیم.
ب: در هر کادر یک آدرس وارد کنیم. برای این کار در کادر اول آدرس اولین سلول را تایپ کرده. بر روی کادر دوم کلیک کرده،آدرس دومین سلول را تایپ می کنیم. و الی آخر.... معمولاً زمانی از این روش استفاده می کنیم که سلولها پراکنده باشند.

5- OK را می زنیم.

روش دوم:

1- منوی Insert را انتخاب می کنیم.
2- زیر منوی Function را انتخاب می کنیم.
3- بقیه مراحل مانند مرحله 2 به بعد روش اول است.

روش سوم:

1- در خانه تابع را همراه با آرگومانهای آن تایپ می کنیم. (توابع و آرگومانهایش در قسمت بعد توضیح داده شده اند.)
2- اگر قبل از آن = گذاشته باشیم که Enter می کنیم در غیر این صورت بر روی = در نوار فرمول Click می کنیم.

روش چهارم:

1- در یک خانه (خانه ای که می خواهیم حاصل نوشته شود) علامت = را تایپ می کنیم یا علامت = در خط فرمول را می زنیم.
2- در کادر اول نوار فرمول (Name Box) توابع ظاهر می شوند، کافی است بر روی drop down آن Click کنیم تا همه توابع را ببینیم. تابع مورد نظر را انتخاب می کنیم.
3- بقیه مراحل مانند مرحله 4 به بعد روش اول است.

چند تابع معروف

1- تابع مجموع (SUM): برای فعال کردن این تابع یا آنرا تایپ کرده یا به یکی از روشهای گفته شده در بالا عمل می کنیم. در پنجره Function Category گروه Math & Trig را انتخاب می کنیم و در پنجره Function name،SUM را انتخاب می کنیم فرمت کلی این دستور به شکل زیر است: (از این دو فرمت زمانی که بخواهیم فرمول را تایپکنیم استفاده می کنیم.)

1- SUM -number 1: number 2
2- SUM -number 1;number2;..

نکته
معمولاً برای زمانی که اطلاعات در سلولهای مجاور باشند از فرمول اول و اگر اطلاعات در سلولهای غیر مجاور و پراکنده باشند از فرمول دوم استفاده می کنیم.

2- تابع میانگین(Average): از این تابع برای محاسبه میانگین استفاده می شود.این تابع جزء گروه Statistical است. شکل کلی آن بصورت زیر است:
1- Average - number 1 ; number 2 ;...
2- Average - number 1: number 2

3- تابع ماکزیمم (Max) در اکسل: ‌از این تابع برای پیدا کردن ماکزیمم چند مقدار استفاده می کنیم: این تابع نیز جزء گروه Statistical است. و شکل کلی آن به صورت زیر است:
1- Max - number 1 ; number 2 ; ….
2- Max - number 1: number 2

4- تابع مینیمم (Min): از این تابع برای محاسبه میانگین اعداد استفاده می شود و جز توابع گروه Statistical می باشد. شکل کلی آن به صورت زیر است:
1- Min - number 1 ; number 2 ; ….

2- Min - number 1: number 2

5- تابع شمارنده (Count): از این تابع برای شمارش تعداد خانه های پر شامل اعداد استفاده می شود. این تابع نیز جز توابع گروه Statistical می باشد و فرم کلی آن به صورت زیر است:
1- Count - value 1 ; value 2 ; ….
2- Count - value 1: value 2

6- تابع Round: از این تابع برای گرد کردن اعداد استفاده می شود و جز توابع گروه Math & Trig می باشد و شکل کلی آن به صورت زیر است:
Round - number 1 ; num_digits
قسمت Number برای معرفی عدد و قسمت Num_digits معرف تعداد ارقامی است که باید گرد شوند،‌ Excel هنگام گرد کردن نگاه به اولین رقم بعد از رقم حذفی می کند اگر کوچکتر از 5 بود که خود اعداد را می نویسد ولی اگر بزرگتر از 5 بود یک رقم به آخرین رقمی که میماند اضافه می کند.

Auto sum در اکسل:

توسط این دستور می توانیم تعدادی خانه را با هم جمع کنیم در این حالت کافی است در خانه ای Click کنیم، Excel خانه های در محدوده خانه انتخابی ما را در نظر می گیرد و مجموع آنها را حساب می کند و خانه های انتخابی را به ما نشان می دهد. اگر این خانه ها مورد نظر ما نبودند، خودمان محدوده را انتخاب می کنیم. برای فعال کردن این دستور کافی است آیکون Auto sum () را از نوار ابزار Standard انتخاب کنیم.